martes, 3 de noviembre de 2009

PASTEL DE JUDIAS



La comida que os voy a enseñar hoy me la mandó Divi desde Santiago, se lo agradecí mucho porque está muy rica, ya se lo dije a ella en persona, pero desde aqui quiero darle de nuevo las gracias.
Aunque su comentario está en el blog (concretamente en la entrada " Flores blancas" del mes de Octubre) para que no tengais que andar buscando os lo pongo yo aquí tal como ella lo explica que lo hace muy bien.
Ingredientes:
-800 gr. de xudías verdes.
-12 lonchas de panceta afumada.
-ovos.
-200 ml. de leite.
-209 ml. de nata líquida.
-1 vaso de salsa de tomate.
-pan rallado e mantequilla (para o molde).
-aceite de oliva.
-sal.
-perexil (para decorar).

Modo de facelo:
1ºLimpa as xudías, ponas acocer durante 3 minutos dende que ferven. Escurre e reserva.
2ºFrite as lonchas de panceta polos dous lados,nunha tixola con un chorriño de aceite.
3º Bate os ovos e sazona. Engade a nata líquida e o leite.
Mistura. Unta un molde con pan rallado e mantequilla.
4ºCubre o fondo coa crema, pon unha capa de xudías, unha de panceta e pon crema. Pon outra de xudías e outra de panceta e mais crema. Pon unha bandexa con auga para facer ao baño maría. E meter ao forno a 180º 45 minutos.
Deixa templar e desmolda. Serve 2 cachos por ración, con salsa de tomate e perexil.
Eu servina sen salsa de tomate e gustounos igualmente, espero que che guste.
Un Bico
Divi.
Lo que más me gusta de esta receta es que por fin en alguna cosa me voy parecer a Arguiñano: voy a decorar el plato con perejil.

4 comentarios:

  1. Esto tenéis que probarlo, es la manera de tomar legumbre y además en plan fino. Tiene una presentación fantástica. Rico...rico...

    ResponderEliminar
  2. Ya le gustaria a Argiñano saber hacer estas recetas con tanto estilo... Yoly

    ResponderEliminar
  3. Hola Mily:Estoy de acuerdo contigo en que con lo buenas que son las legumbres es importante buscar formas de presentarlas apetecibles para así comerlas más a menudo.
    Abrazos Remedios

    ResponderEliminar
  4. Uyyy Yoly: Ya me gustaría a mí saber tanto como el. Lo que pasa es que procuro hacer las cosas con mucho cariño, vamos que le pongo voluntad.
    Abrazos Remedios

    ResponderEliminar